مدح

مدح

مه برج ایمان، علی ابن موسی پیش از سلام زائر خود را کند سلام مرغ دلم پر زند بر سر کوی رضا حرم تو کعبة دل، کرمت همه خدایی کعبه ی اهل ولاست صحن و سرای رضا مسیح می دمد از تربت مطهر من زائرین تو فقط شیعة اثنی عشرند قصد زیارت حرمت حجّ اکبر است اگر چه نیست مرا شأن زائر حرمت دوست دارم تا که بر خاکت، جبین سایی کنم ای رأفت تو رأفت ذات خدا رضا مزار توست بهشت وصال داور من ای مرغ جان، کبوتر صحن و سرای تو کوثر اشک من از ساغر و پیمانه، توست ای بـوسه‌گاه خیـل مـلک آستانه‌ات خاک زوار تو از عطر جنان خوب‌تر است سلام گرم مرا چون ز راه دور شنیدی ای همه دل‌ها، حرمت یا رضا قبلۀ جان من امام‌رضاست تاریکم و به کوی تو تابنده می‌شوم ای تو را از قـادر منـان سـلام‌الله نجمـه!ای حرم، گوشه‌ای از ایوانت مه برج ایمان، علی ابن موسی ای بـوسه‌گاه خیـل مـلک آستانه‌ات خاک زوار تو از عطر جنان خوب‌تر است ای همه دل‌ها، حرمت یا رضا ای نجمه، جمال داور آوردی دل که شد از آه من صاعقه‌اش می‌کنم ای سند نجات من ولایت تو یا رضایکی عجوزه اعمی به شهر نیشابور ای سلام آورده از سیّارگانت آفتاب سنگ، زیر پای تو لعل بدخشان می شود مرده از فیض تو احیاگر جان می گردد چه غم گر گنه کار و نامه سیاهم فیض عیسی اثر آورده این حریم قدس مولای من است شهریارا خاک راه سائل این خانه ام کن تو کیستی شریک غم اهل عالمی وقتی به طوس جا به کنار تو می کنم کیستم من شمع جمع آل خیر المرسلینم مر از رحمت و لطف و عطا پذیرفتی من کیستم گدای گدایان این درم ای مزار من چراغ قلب ایران شما(امام هشتم علیه السلام با ایرانیان)نسیم در بدرم، گرد راه آوردم مگو که بی خردم هیچکس نمی خردم ای امام مهربانم یا رضا به خطّ نور نوشتند بر صحیفه ی دل خاطرم را قصه ای بس جان فزاست(کرامتی از حضرت رضا علیه السلام)زهی به رأفت و لطف و عنایت و کرمت رأفت در آستان تو تفسیر می شود تا خاک توست دست به گوهر نمی زنم کتبیه های حریم تو مصحف نورند دامن آلوده و بار گناه آورده ام اگر می خواست ذات حقّ برد در نار سوزانم صد بحر کرم از تو و یک چشم تر از من ای بـه تولای تـو کمال ایمان رضا!ای حرم گوشه ای از ایوانت ای تو را از قادر منان سلام الله نجمه خوشا کسی که کند گریه از برای حسن ای به تولای تو کمال ایمان رضا!