این شهر سامره است و یا عرش کبریاست

یا کعبۀ مقدس دلهای انبیاست

شهری که مطلع دو مه است و دو آفتاب

کز نورشان به چشم دل اهل دل ضیاست

اینجا مزار حضرت هادیّ و عسگری است

اینجا حریم پاک دو محبوب کبریاست

اینجاست قبر حضرت هادی ولیّ حق

ابن الرّضا علی خلف پاک مرتضاست

حاجت از او بخواه که باب الحوائج است

درمان از او بگیر که خاک درش شفاست

قبر امام عسکری از جان و دل ببوس

زیرا که قبله گاه دل و کعبۀ ولاست

مولای خلق والد مهدیّ منتظر

شمس الولا، امام آُمم، حجّت خداست

اینجا مزار عمّۀ صاحب زمان بود

آن اختری که دختر والشّمسُ و الضّحاست

آن بانویی که محرم سرّ ولایت است

نامش حکیمه فخر زنان شمسۀ حیاست

اینجا مزار نرجس پاکیزه دامن است

آن بانویی که مادر مولای عصر ماست

از ما سلام باد به مهدیّ و مادرش

تا اهلبیت را شرف و عزّت و بقاست

اینجا امام عصر به عالم قدم نهاد

مانند مرتضی که بر او کعبه زادگاست

اینجا مکان غیبت آن نجل فاطمه است

اینجا محلّ زمزمه و گریه و دعاست

«میثم» بخوان دعای فرج را در این حرم

حاجات خود بخواه که از لطف حق رواست