گفتم از درد نهان یار به من می‌گوید

یا که مخفی به حسین و به حسن می‌گوید

نه حسین و نه حسن راز غمش داد خبر

نه به زینب نه به فضّه نه بمن می‌گوید

نه ز محسن نه ز صورت نه ز سینه نه ز دل

نه زبازو نه ز پهلو نه ز تن می‌گوید

گوش او ناله جانسوز مرا می‌شنود

چشم‌هایش به من از ضعف بدن می‌گوید

هر گه از پیکر آزرده او می‌پرسم

عوض او در و دیوار سخن می‌گوید

نقش هر غصّة او پیش دو چشم تر من

قصّه‌ها از غم و اندوه و محن می‌گوید

آنچه را با حسنین و به من و فضّه نگفت

شب غسل بدنش خون کفن می‌گوید

حق زهرا همه شد غصب و، زبان «میثم»
لعن بر طایفة عهد شکن می‌گوید