قلب سلاله های پیمبر کباب شد
آخر دعای مادرشان مستجاب شد
شمعی که بود روشن از او خانۀ علی
آخر کنار حجرۀ در بسته آب شد
ماهی که نقش پنجۀ ابر سیاه داشت
با دست بوتراب نهان در تراب شد
امشب ستارگان همه فریاد می زنند
کز داغ ماه خون جگر آفتاب شد
از یک شراره چشمۀ خورشید شد سیاه
با یک هجوم بیت ولایت خراب شد
شهر مدینه روز قیامت گواه شد
بالله به فاطمه ستم بی حساب شد
در مجلس عزای جوان می برند گل
اینجا سرشک دیدۀ زینب گلاب شد
ای مرغ شب سلام ببر بهر فاطمه
با او بگو سلام علی بی جواب شد
«میثم» شکست پشت علی از فراغ یار
مولا ز غصّه پیر به فصل شباب شد
