ای خدای کریم من لبّیک

ای عزیز و حکیم من لبّیک

منم و خاک مسجد شجره

دامن پاک مسجد شجره

مسجدی که پیمبر اسلام

شد ملبّس به جامه ی احرام

ای خدا ای یگانه محبوبم

دوست خوب تر زهر خوبم

به تو با عجز شکر، مرهونم

از تو و رحمت تو ممنونم

من فراری، تو دعوتم کردی

غرق در بحرِ رحمتم کردی

مُحرمم کن که مَحرمت گردم

آب در آتش غمت گردم

ای که دادی به خانه ات راهم

از تو جام وصال می خواهم

عبد آلوده دامن تو منم

رخت دنیا برون کن از بدنم

تو ببر صبر و تاب و آرامم

تو بپوشان لباس احرامم

ذرّه ام ذرّه آفتابم کن

خاک زوّار خود حسابم کن

تشنه ی وصل را تو آب بده

تو به لبّیک من جواب بده

گر بگویی تو را نمی خواهم

گویمت از چه داده ای راهم

سیّدی الامان، ببخش مرا

به امام زمان ببخش مرا

من کنم از گناهم استغفار

تو به عفوت نموده ای اقرار

گر چه آلوده و گنهکارم

تو گواهی که دوستت دارم

حرف دل با تو می زنم با تو

آمدم آشتی کنم با تو

ما گداییم و تو کریم استی

کی تو در بر روی گدا بستی

تو کریمی و من گنه کارم

از دو عالم فقط تو را دارم