ای هفتمین ولیِّ خدا چارمین امام

بر کاظمین و صحن و سرایت زما سلام

موسای اهل بیتی و سینات کاظمین

تو با خدا و خلق جهان با تو هم کلام

تو کیستی وصیّ نبی حجّت خدا

داری به کلّ خلق وجود اختیار تام

هم دُرّ هفت بحری و هم بحر شش گُهر

هم آفتاب جانی و هم ظلّ مستدام

صحن تو بهر شیعه ی تو مسجد النّبی

قبر تو کعبه و حَرَمت مسجد الحرام

دشمن زکظم غیظ تو ممنون و شرمسار

هارون به پیش عزم تو از کف دهد زمام

باب تو جعفر بن محمّد (ص)، پسر علی

دخت تو کیست فاطمه ی فاطمه مقام

با بغض تو عبادت جنّ و ملک هدر

بی مهر تو بهشت به پیغمبران حرام

حاجات خلق در حرم قدس تو روا

باب الحوائجت زخداوند گشته نام

ما سائل رهیم و تو دست عطای حَق

تو خضر رحمتیّ و همه خلق تشنه کام

موسای اهل بیتی و فرعونیان دون

کردند ظلم ها به وجودت علی الدّوام

از سجده و قیام و قعود و نماز تو

سوگند می خورم که عبادت گرفت کام

حور و مَلک، فقیر و غنّی انس و جان همه

کردند بر زیارت قبر تو ازدحام

این غم کجا برم به که گویم که بهر تو

در حبس تیره فرق نمی کرد صبح و شام

زنجیرها به پیکر پاکت گریستند

در زیر کند و سلسله عمر تو شد تمام

جسمت به تخته پاره و بر دوش چار تن

خوب از جنازه ی تو گرفتند احترام

در ماتم تو شیعه فشاند زدیده اشک

تا مهدیت ظهور کند بهر انتقام

عالم به زخم سلسله ات گریه می کند

ای در میان سلسله بر عالمی امام

«میثم» چگونه اشگ نریزد برای تو

ای کرده بر عزای تو خلق جهان قیام