چراغ لاله دلهای داغدار اینجاست

پی بهار کجا می روی بهار اینجاست

مگر نه اینکه نگار است در بهار زمین

بیا کز اشک محبت زمین نگار اینجاست

بهار ما به کنار مزار یار بود

قسم به یار همانا مزار یار اینجاست

عزیز فاطمه، پیرو مراد و مرجع ما

تجلی شرف و عز و اقتدار اینجاست

پر ملائکه اینجا به جای گل روید

نه آدمی که ملک نیز بی شمار اینجاست

مشام جان مرا عطر دیگری آید

مگر امام زمان گرد این مزار اینجاست

نهان به خاک در این سرزمین هزاران گل

که کرده پر پرشان دست روزگار اینجاست

هنوز خون بهشتی از این زمین جوشد

مگر نه تربت آن لاله گون عذار اینجاست

مزار پاک رجائی و یار باهنرش

که سوختند در آتش به عشق یار اینجاست

نسیم بوی خوش طالقانی آورده

هم او که داشت به این رهبر افتخار اینجاست

زگام گام زمین بوی کربلا خیزد

حسین فاطمه را طرفه یادگار اینجاست

وضو بگیر سپس بوسه زن به قبر امام

که کعبه شرف و قدر و اعتبار اینجاست

دگر به کشور ما نیست صحبت پائیز

تمام سال زگلهای ما بهار اینجاست

زبان «میثم» مدح امام میگوید

به فضل داور منان امیدوار اینجاست