گشته به ماه رخ عیان اشگ دو دیدۀ علی

بوی جدائی آید از رنگ پریدۀ علی

دل شده چاه کوفه و گشته به دیده ام عیان

صورت خون گرفته و قدّ خمیدۀ علی

یاد ز تربتش کنم گریه به غربتش کنم

می چکد از دو دیده ام خون چکیدۀ علی

اشک و سکوت زینبش حمل جنازه در شبش

خاطره ای ز غربت یار شهیدۀ علی

ناله به چاه می زند شعله به ماه می زند

نیمه شب از درون دل آه کشیدۀ علی

وجه خداست لاله گون چشم حسین پر ز خون

اشک حسن چکیده بر فرق دریدۀ علی

شدّت قهر را ببین پستی دهر را ببین

فاطمه را عدو زند پیش دو دیدۀ علی

زهر رسیده بر دلش شیر دهد به قاتلش

بوده به خصم، دوستی مکتب و ایدۀ علی

فاطمۀ شهیده کو تا نگرد که همچو او

خم شده سرو قامت دخت رشیدۀ علی

سوز کلام «میثمش» بوده ز آتش غمش

نالۀ اوست از دل درد کشیدۀ علی