ای ولایت هستی ما یا علیّ ابن الحسین
ای جمال حق سراپا یا علیّ ابن الحسین
روح قرآن جان تقوا یا علیّ ابن الحسین
نسل یاسین اصل طاها یا علیّ ابن الحسین
پور حیدر نجل زهرا یا علیّ ابن الحسین
یابن ثارالله مولا یا علیّ ابن الحسین
ای دعای صبحدم محو مناجات شبت
سوخته مرغ سحر در آتش تاب وتبت
ذکر حق آتی نیفتاده است از لعل لبت
ماهها خورشیدها پروانه گرد کوکبت
با تو دارد چرخ نجوا یا علیّ ابن الحسین
عزّت و مجد و سعادت از تو زینت یافته
طاعت و زهد و عبادت از تو زینت یافته
عشق و ایثار و شهادت از تو زینت یافته
سیّی روح سیادت از تو زینت یافته
ای خدا را روی زیبا یا علیّ ابن الحسین
ای سلام الله بر آباء و بر اولاد تو
بوستان سبز عرفان تا ابد آباد تو
دل بود جای خدا هر جا که باشد یاد تو
ماه شعبان یافت زینت از شب میلاد تو
زینت آغوش بابا یا علیّ ابن الخسین
ای مضامین دعاهای تو قرآنی دگر
ای دعا را از دم جابخش تو جانی دگر
عید میلادت ظهور نور فرقانی دگر
هر دم از خاک تو جوشد بحر احسانی دگر
چیست با بذل تو دریا، یا علیّ ابن الحسین
ای ششم معصوم و چارم حجّت و دوّم علی
ای محمّد (ص) را وصی ای حیّ سرمدرا ولی
ای بیاد طلعتت آیینه ی دل منجلی
رو سیاهم پای تا سر غرق عصیانم ولی
با تو نارم چه پروا یا علیّ ابن الحسین
تو خدا را بنده و خلق دو عالم بنده ات
هفت چرخ و هشت جنّت خرّم از یک خنده ات
جود حیران، عفو مبهوت و کرم شرمنده ات
عشق ایثار و جهاد و بردباری زنده ات
ای مسیح صد مسیحا یا علیّ ابن الحسین
مهر تو در پیکر ما خوبتر از جان ماست
دین ما دنیای ما توحید ما ایمان ماست
نامه ی ما محشر ما حشر ما میزان ماست
جنّت ما حور ما فردوس ما رضوان ماست
جان به قربان تو بادا یا علیّ ابن الحسین
کیستی تو زادۀ خیف و منا و مشعری
زمزمی، رکنی، مقامی، بلکه بیت داوری
مروه ای، سعیی، صفائی، بلکه حجّ اکبری
پای تا سر حیدری سر تا بپا پیغمبری
ای محمّد (ص) در تو پیدا یا علیّ ابن الحسین
خطبه ی تو کربلای دیگری آغاز کرد
دستهای بسته ات مشت عدو را باز کرد
هر کلامت در اسارت صد مسیح اعجاز کرد
سوزها در سینۀ اهل محبّت ساز کرد
سرّ ظالم گشت افشا یا علیّ ابن الحسین
ای چهل منزل جهادت در غل و زنجیرها
از دمت خون نامۀ عشّاق را تفسیرها
هر سری کرده به نی از صبر تو تقدیرها
از زمین می رفت بر اوج فلک تکبیرها
تا تو کردی خطبه انشا یا علیّ ابن الحسین
تو حسین و شام ویران کربلای دیگرت
عمّه ها و خواهران داغدارت لشگرت
هیجده خورشید گردیدند بر گرد سرت
کنج ویران هم عبادتگاه شد هم سنگرت
نیمه شب تنهای تنها یا علیّ ابن الحسین
