در مدح مولا امیرالمؤمنین
ای دو جهـان طـور تجلاّی تو گنــج خداونــد، تـولاّی تــو ارض و سما خاک کف پای تو روی خـدا روی دل‌آرای تـو
روح دو پهلوی نبی، همسرت بیـت خــدا زادگـهِ مـادرت
وجه خدا، جان محمّد علی فـاتح میــدان محمّد علی باغ و گلستان محمّد علی تمـام قــرآن محمّد علی
فوق همه خلق و همانندِ خلق عبـد خداونـد و خداونـدِ خلق
روح مسیحا ز دمِ کیست؟ تو وجـود زیـر علـم کیست؟ تو قلب محمّد حـرمِ کیست؟ تو بر سر دوشش قدم کیست؟ تو
قوام اسلام تویی یا علی تمام اسلام تویی یا علی
تیغ تو بشْکست چو در کارزار داد خداونــد تــو را ذوالفقار بیـن زمیـن و آسمـان آشکار گفت امیـن وحـی پـروردگار
سلام حق باد به مولا علی نیست جوانمردی، الاّ علی
شیرخـدا شیرمحمّد علی است بازو و شمشیر محمّد علی است دین جهانگیر محمّد علی است تمام تفسیـر محمّـد علی است
آی همـــه فراریـــانِ اُحُــد اُحُد به شمشیر علی فتح شد
کیست علی؟ به خلق عالم، امیر کیست علی؟ ولــیّ حــیّ قدیر کیست علی؟ امام پیش از غدیر کیست علی؟ رفیـق پـیر فقیر
علی که لحم و دمِ پیغمبر است فاتـح بَـدر و اُحد و خیبر است
تو از سخـن فراتـری یا علی تو فوق وهم و بـاوری یا علی تو هستـیِ پیمبــری یا علی تو حیدری، تو حیدری یا علی
تو گوهر ناب یمِ خلقتی تو ناشناس عالمِ خلقتی
حجّت ما بر همگـان تمـام است غصب خلافت علـی حـرام است علی فقط صاحب این مقام است علی علی علی علـی امـام است
جای دروغ و حیله و مکر نیست امـام زهـرا کـه ابوبکــر نیست
قسم به قرآن به محمّد به آل شهادتین از تو گرفتـه کمال بهشت دور تـو زنــد بال‌بال نماز تو نماز تو کـرده حـال
ستاره محو اشکِ شب‌های تو بوسـه‌زده دعـا به لب‌های تو
روز ازل محفل ما بـود و تو حاصـل ناقابـل مـا بود و تو لحظۀ خلقت گِل ما بود و تو پیش‌تر از ما، دل ما بود و تو
حـال اگـر مغـز و یـا پـوستیم هرچه که هستیم، علی دوستیم
من که به حد صفر هم نیستیم تو دادی از لطف و کـرم، بیستم حال که بـا دوستی‌ات زیستم بـه روی مـن نیـاوری کیستم
مانده و از بـار گنـه خسته‌ام بیـدلم امـا به تو دل بسته‌ام
عنایتی کن که گدایت شوم غباری از خاک سرایت شوم کبوتـر نغمـه‌سرایـت شـوم «میثمِ» افتاده ز پایت شـوم
با همـه گفتم تـو امام منی مباد دست رد به قلبم زنی
